Column Henk Smaak:
Ik weet niet wat uw eerste gedachte bij het begrip lentekriebels is, maar ik denk vrijwel meteen aan hooikoorts. Dat is niet gek: het is een venijnig fenomeen dat me al jaren plaagt. Als het geen hooikoorts is, zijn het de vogels wel. Hun gefluit vind ik normaal prachtig, maar zes uur ‘s ochtends wel wat minder. Dan lig ik namelijk nog in m’n eigen nest. Afijn, het mag de pret ook niet drukken.
Lente, de tijd van blijven genieten
Zodra ik m’n nest ben uitgefloten, weet ik wat me te doen staat. Met het mooie weer stap ik namelijk zo op m’n elektrische fiets om een heerlijk rondje door het lentelandschap te maken. Lente betekent namelijk leven. De natuur leeft op met de komst van de bloemetjes en de bijtjes. Ik fiets graag een rondje door het Friese landschap, waar ik af en toe stop om de omgeving en de rust in me op te nemen. Dit zijn de momenten dat de vogeltjes en ik weer helemaal vrienden zijn.
Eenmaal thuis, houdt de bloei niet op. Een eigen tuin heb ik niet, maar mijn balkon barst tijdens de lente alsnog van het leven. Zo weet ik menig vlinder te strikken om een kijkje te nemen in m’n bloempotten. Tussen de snottebellen door weten die prachtbeestjes altijd een glimlach op mijn gezicht te toveren. En het blijft niet bij de vlinder, andere beestjes en vooral ook de bijen help ik graag een handje. De lente kost me misschien wat meer papieren zakdoekjes dan de andere seizoenen, maar daarom geniet ik er niet minder van.